Categorie: Column
-
Terwijl de wereld volledig de weg kwijt is en iedereen ruzie heeft met iedereen, zou je bijna vergeten dat sommigen van ons ook nog een persoonlijk gevecht voeren. Niet tegen een ander, maar tegen ziekte, verdriet, rouw of ander ongemak.
-
Mijn directe omgeving was opgeluchter en blijer dan ik. Dat is fijn en hartverwarmend. Ik had daar natuurlijk – qua vreugde – met kop en schouders boven uit moeten steken, maar dat was niet zo. Ik voelde weinig. Als ik al iets voelde was het schrik omdat ik zo weinig voelde. Geen van de emoties…
-
Eergisteren was ik in het AUMC ziekenhuis voor een PET- en CT-scan. Daar hebben ze een apart gebouw voor. Het Imaging Center. Vrij nieuw, maar nu al aan verbouwing toe. De ingang is tijdelijk een aaneenschakeling van vrachtcontainers met een houten loopvloer. Alsof je door een ondergrondse oorlogstunnel loopt.
-
Morgen is de begrafenis van mijn ex schoonmoeder Suzan. Ik zal daar niet bij zijn. Dat heeft een praktische oorzaak, maar er is meer. De begrafenis begint rond het middaguur en zal, pak ‘m beet, tussen de twee en drie uur duren. In de ochtend heb ik twee uitgebreide scans in het ziekenhuis AUMC. Een…
-
Waars is een ’tandprothetiek’ die, zover ik weet, door één persoon wordt gerund. Dat baseer ik op twee afspraken die ik in hun vestiging in Bussum heb gehad. Ik was daar op doorverwijzing van mijn tandarts. Door de bestralingsbehandeling tegen keelkanker is de zuurgraad van mijn speeksel permanent veranderd. Mijn glazuur wordt sindsdien aangetast door…
-
Ik schrok ergens wakker van. Geen idee van wat. Waarschijnlijk van mezelf. Mijn neus zat vastgeplakt aan één van de kussentjes op mijn bank. Het was nog donker. Er stond een stevige wind want de uitgeschoten bamboe in mijn tuin zwaaide wild naar me in het schijnsel van de lantaarnpaal. Dwars door de dikke gordijnen.…
-
Het is halverwege januari 2024. Tijd voor een ’tussenstand.’ Toen ik ruim drie jaar geleden begon met de ‘Kiezelkronieken‘ te schrijven, was dit om bijzondere verhalen uit ziekenhuizen én hun mensen te delen, maar ook om mijn aanstaande omgang met kanker enigszins te kanaliseren. De verhalen waren in overvloed aanwezig, omdat ik wekelijks – in…
-
De Tweede Kamerverkiezingen morgen zijn waarschijnlijk de laatste die ik zal meemaken. Volgens de statistieken, die al ruim genomen zijn, sta ik voor wat betreft de staat van mijn longen, al diep in het rood. Ik zie dat bevestigd in mijn dagelijks leven waarin ik steeds minder kan. En dat gaat niet zo schoorvoetend meer…
-
Op elf november 1918 om 11:00 werd in een treinwagon een wapenstilstand ondertekend die zou leiden tot het einde van de Eerste Wereldoorlog. Op elf november (de elfde van de elfde) wordt ieder jaar Prins Carnaval gekozen. De aankondiging van zuipfestijnen, afzichtelijke praalwagens en pandemie-optochten van exotische nieuwe virussen. Op elf november komen kinderen zingend…
-
“Veel kans om het nauwer wordende kader van mijn aangekondigde dood te verwerken had ik niet. Een nieuwe potentiële executie stond de volgende dag alweer op het menu. Ik moest naar de afdeling cardiologie van ziekenhuis TerGooi om de uitslag te krijgen van een eerder gemaakte CT scan.” Dit waren de eerste twee zinnen die ik…
-
“Voorwinde!” Het galmde door de wachtruimte. Heel even stond ik weer op het exercitieplein in Grave. Veertig jaar geleden als net opgekomen soldaat. Die herinnering vervloog net zo snel als-ie kwam en ik stond op en liep naar de roeper. “Dat is lang geleden,” zei hij met een blik van herkenning. “Dat is niet per…
-
Gisteren was ik voor de zoveelste maal in het ziekenhuis TerGooi. Dit maal voor een CT scan om het aderennetwerk rond mijn hart in kaart te brengen. Dit naar aanleiding van niet te negeren opdringerige krampaanvallen in de hartstreek. Een CT scan is een proces dat veel geduld van de patiënt vereist. Sieraden en kostbaarheden…