Categorie: Column
-
Ik meldde me bij de balie van de afdeling cardiologie van het nieuwe TerGooi ziekenhuis in Hilversum en werd direct meegenomen voor een ECG scan. Een vrolijke, ervaren zuster babbelde me grappend door het proces. Dat had niet gehoeven want het is een pijnloze handeling die slechts enkele minuten duurt. Bovendien heb ik dat onderzoek…
-
Ik heb het in vorige stukjes al gehad over mogelijke hartproblemen. Lang verhaal kort: na een telefonisch consult van mijn oudste dochter met mijn behandelend arts werd ik via de huisarts doorgestuurd naar de afdeling cardiologie van TerGooi ziekenhuis in Hilversum. Ik ken het daar zo’n beetje als mijn broekzak. Dat is misschien niet de…
-
Afgelopen maandag had ik een telefonisch consult ingepland staan met mijn behandelend arts van het AUMC. Die consulten voer ik niet zelf omdat ik bijna altijd onverstaanbaar ben over de telefoon door het gebruik van een stemapparaat (TruTone). Videobellen is een uitkomst omdat dan mijn algehele (spraak)mimiek een bijna feilloze aanvulling op de audio van…
-
De wachtkamer op afdeling S (KNO) van het AUMC ziekenhuis in Amsterdam zat propvol. Wachtruimte is een beter woord want het oppervlak is voor wachtkamerbegrippen enorm. Overal staan banken en tafels. Er staan zelfs enorme tafels met speciaal daarvoor aangebrachte laad- en netwerkpunten voor telefoon en laptop. Een groot scherm vertelt welk medische specialisten aanwezig…
-
Kankerpauze (deel I) eindigde ik met de woorden: “Nu al zin in.” Dat was enigszins sarcastisch. Feitelijk zag ik er enorm tegenop. Dat blijkt ook wel omdat het alweer twee weken geleden is sinds deel I van Kankerpauze verscheen. Ik beloofde daarin nogal wat zelfreflectie en dat is niet mijn sterkste punt. Maar zoals ik…
-
“Ik ga hard op andermans ellende, mits goed verteld,” las ik van de week in een column. Dat kwam me goed uit. Mijn muze heeft, vermoed ik, een ander onderkomen gezocht. Een onderwerp is daarom welkom. Het is, zoals u natuurlijk weet, niet de eerste keer dat ik over mijn ellende een werkje schrijf, maar…
-
Eergisteren was het precies twee jaar geleden dat de tumor die zich als een wokkel om mijn stembanden had gewikkeld operatief werd verwijderd. Elf november tweeduizendtwintig. Nog drie jaar voordat ik voor wat betreft de terugkeer van kanker in veilige haven ben. Die elfde november zou het startschot voor een compleet ander leven blijken. Ik…
-
Het was zondagavond. Een uur of elf. Ik zat achter de computer. Colaatje, chippie en iets aan het streamen. Ik weet al niet eens meer wat. Wat ik nog wel weet dat ik opeens begon te trillen. Dat het trillen schudden werd. En dat ik geen controle meer had over het al dan niet bewegen…
-
Mijn vorige stukje ‘wachten’ eindigde ik met: ‘wordt vervolgd, maar liever niet.’ Wat er vanaf de dag erna gebeurde was het best te omschrijven als een bizarre explosie van gebeurtenissen. De meeste mensen kammen hun haren en doen enig opknapwerk aan hun uiterlijk als ze de deur uitgaan. Zich ergens publiekelijk moeten vertonen. In een…
-
Daar zat ik dan. In de enorme wachtruimte van de afdeling KNO van het AUMC op de Boelelaan in Amsterdam. Ik moest twee uur vol zien te maken tot ik aan de beurt was. Het was een spannend weekje geweest. Vorige week zaterdag kreeg ik een beetje zeurend gevoel in mijn linkerbovenkaak. Daarna in mijn…
-
De zondagochtend is anders dan elke andere ochtend. In mijn volksbuurtje is het meestal doodstil. De belofte van een stilstaande dag. Geen jehova’s; geen verkopers; geen collectanten die aan de deur komen om te worden afgepoeierd. De herfst heeft overduidelijk zijn klimatologische raderen aangezet. De straat ligt bezaaid met bladeren. De takken aan de bomen…
-
Gisteren mocht ik weer eens naar het AUMC. Zoals gewoonlijk eiste dat enige aanpassingen van tevoren. Er stonden afspraken op het programma voor donderdag (twee) en voor aanstaande maandag (één). Niet handig. Gelukkig is mijn oudste dochter ondertussen zodanig bedreven in de communicatie met het AUMC, dat zij in mum van tijd had geregeld dat…