Het kon niet langer zo
We wisten het allebei
Nooit meer samen zijn
Het was jij of ik
Maar, oh, wat heb ik
Het verdriet onderschat
Gemis groter dan gedacht
Nonchalant weggewuifd
De noodzaak was duidelijk
Maar ik mis je zo
Meer dan me lief is
Ik weet, het was onvermijdelijk
Je bulderende lach
Je monologen vol passie
Het schaamrood op je kaken
Door impulsiviteit gekleurd
Je felle discussies
Met een ieder die het zocht
Onderhevig aan nukken
Ik zag het allemaal
De jaren ben ik kwijt
Je was tot in de eeuwigheid
Ik wist niet beter
Aanwezig zonder waardering
Je was er, dat hoorde
Zoals gewenning doet
Nu verbijstering zonder jou
Nieuw onomkeerbaar gemis
Ver weg ben je nu
Ik weet niet eens waar
Aan stukken gesneden
Met de kiezel die je verslond
Stem, ik wou dat ik je nog had
Ik zou nu beter voor je zorgen
Ondanks wie ik ben
Ik vier je als nooit te voren
Binnenin verstom je nooit
Geef een reactie