Categorie: Column


  • Mijn binnenkant

    Mijn binnenkant is zó populair onder medici dat ik overweeg entreegeld te gaan heffen. De afgelopen zes weken is door diverse KNO artsen mijn luchtpijp geïnspecteerd met, wat zich het best laat omschrijven als, een mini-tuinslang met koplamp en camera. Ik heb inmiddels een indrukwekkend videobestand opgeslagen staan in de archieven van diverse ziekenhuizen, maar…

  • Ik denk dat Fantastische Mensen grofweg in twee groepen zijn te verdelen. De duidelijkste groep Fantastische Mensen ligt aan de oppervlakte. Zij zijn de Bekende Fantastische Mensen. In die groep bevinden zich acteurs, schrijvers, kunstenaars en meer van dat inspirerende volk. Bekende Fantastische Mensen worden bewonderd door grote aantallen Gewone Mensen. Vaak dusdanig dat het…

  • Het zal niemand zijn ontgaan dat de meeste scholen aan een nieuw jaar zijn begonnen. Zo ook in mijn regio. Het is mijn familie gelukt een gezamenlijke belofte in te lossen en in de laatste week van de schoolvakantie een midweek in Beekse Bergen door te brengen. Net als vorig jaar. Vorig jaar gebeurde dat…

  • In Putten ligt bijna alles aan een bosrand, behalve het stamcafé waar Janny en ik terechtkwamen. Café ‘De Bosrand’. Die ligt aan de Gardenseweg waar we net bij het plaatselijke tankstation de gehuurde aanhanger hadden teruggebracht. We hadden trek en bovendien een nijpend tekort aan cafeïne. We liepen de kroeg binnen op zoek naar bediening.…

  • Het regende koeienstaarten toen Anne en ik aankwamen bij het Singer Museum in Laren (NH). Het was nog gesloten. We moesten een kwartier wachten voordat we binnen nog een half uur moesten wachten. Maar dan met koffie. We stonden droog onder de luifel en ik vroeg me af wanneer ik hier voor het laatst was…

  • In februari 2018 schreef ik mijn eerste column: Help! Amerika kiest! Ik schrijf al veel langer (wie niet?), maar nooit eerder in die vorm. Achteraf – ik lees bijna nooit eigen werk terug – stel ik met schaamrood op de kaken vast dat het beter had gekund. Veel beter. Maar goed, dat was toen en…

  • Voordat ik permanent werd afgekeurd, was ik zo’n veertig jaar actief op de arbeidsmarkt. Van vakkenvuller tot bedrijfsleider tot zzp’er. En tientallen baantjes ertussen in. In die periode heb ik verreweg het meest op arbeidsvloeren rondgelopen. Bestuurskamers, vergaderzalen en werkoverleggen waren me een gruwel. Wauwelen om het wauwelen en uiteindelijk waren de laagste-loners de lul.…

  • Als het over mezelf gaat, kan ik weinig garanties geven. Vaak roep, doe of schrijf ik dingen uit impulsiviteit. Even zo vaak omdat het sterker is dan mezelf. Ik heb een onderbuik. En die heeft een behoorlijk grote mond. Niet zelden trek ik overhaast conclusies en kan daardoor nogal kortzichtig lijken. Die explosieve impulsiviteit ligt…

  • Het kon niet langer zo We wisten het allebei Nooit meer samen zijn Het was jij of ik Maar, oh, wat heb ik Het verdriet onderschat Gemis groter dan gedacht Nonchalant weggewuifd De noodzaak was duidelijk Maar ik mis je zo Meer dan me lief is Ik weet, het was onvermijdelijk Je bulderende lach Je…

  • Schmieren. Tot bijna vier jaar geleden had ik nog nooit van dat woord gehoord. De Van Dale zegt er dit over: Betekenis ‘schmieren’ smeren; omkopen; kladden.

  • Goed nieuws: ik kan weer gewoon aan kanker doodgaan.