Categorie: Kiezelkronieken
-
“Veel kans om het nauwer wordende kader van mijn aangekondigde dood te verwerken had ik niet. Een nieuwe potentiële executie stond de volgende dag alweer op het menu. Ik moest naar de afdeling cardiologie van ziekenhuis TerGooi om de uitslag te krijgen van een eerder gemaakte CT scan.” Dit waren de eerste twee zinnen die ik…
-
“Voorwinde!” Het galmde door de wachtruimte. Heel even stond ik weer op het exercitieplein in Grave. Veertig jaar geleden als net opgekomen soldaat. Die herinnering vervloog net zo snel als-ie kwam en ik stond op en liep naar de roeper. “Dat is lang geleden,” zei hij met een blik van herkenning. “Dat is niet per…
-
Gisteren was ik voor de zoveelste maal in het ziekenhuis TerGooi. Dit maal voor een CT scan om het aderennetwerk rond mijn hart in kaart te brengen. Dit naar aanleiding van niet te negeren opdringerige krampaanvallen in de hartstreek. Een CT scan is een proces dat veel geduld van de patiënt vereist. Sieraden en kostbaarheden…
-
Ik meldde me bij de balie van de afdeling cardiologie van het nieuwe TerGooi ziekenhuis in Hilversum en werd direct meegenomen voor een ECG scan. Een vrolijke, ervaren zuster babbelde me grappend door het proces. Dat had niet gehoeven want het is een pijnloze handeling die slechts enkele minuten duurt. Bovendien heb ik dat onderzoek…
-
Ik heb het in vorige stukjes al gehad over mogelijke hartproblemen. Lang verhaal kort: na een telefonisch consult van mijn oudste dochter met mijn behandelend arts werd ik via de huisarts doorgestuurd naar de afdeling cardiologie van TerGooi ziekenhuis in Hilversum. Ik ken het daar zo’n beetje als mijn broekzak. Dat is misschien niet de…
-
Afgelopen maandag had ik een telefonisch consult ingepland staan met mijn behandelend arts van het AUMC. Die consulten voer ik niet zelf omdat ik bijna altijd onverstaanbaar ben over de telefoon door het gebruik van een stemapparaat (TruTone). Videobellen is een uitkomst omdat dan mijn algehele (spraak)mimiek een bijna feilloze aanvulling op de audio van…
-
De wachtkamer op afdeling S (KNO) van het AUMC ziekenhuis in Amsterdam zat propvol. Wachtruimte is een beter woord want het oppervlak is voor wachtkamerbegrippen enorm. Overal staan banken en tafels. Er staan zelfs enorme tafels met speciaal daarvoor aangebrachte laad- en netwerkpunten voor telefoon en laptop. Een groot scherm vertelt welk medische specialisten aanwezig…
-
Kankerpauze (deel I) eindigde ik met de woorden: “Nu al zin in.” Dat was enigszins sarcastisch. Feitelijk zag ik er enorm tegenop. Dat blijkt ook wel omdat het alweer twee weken geleden is sinds deel I van Kankerpauze verscheen. Ik beloofde daarin nogal wat zelfreflectie en dat is niet mijn sterkste punt. Maar zoals ik…
-
Het is alweer een tijd geleden dat ik een stukje heb geschreven over mijn gezondheid. Of het gebrek daaraan. Ik bedoel hiermee de stukjes die ik heb verzameld in de rubriek ‘Kiezelkronieken‘. Zij gaan over de avonturen die ik heb beleefd sinds de ontdekking van de ‘Kiezel’. Een joekel van een keeltumor die alles, naar…
-
“Ik ga hard op andermans ellende, mits goed verteld,” las ik van de week in een column. Dat kwam me goed uit. Mijn muze heeft, vermoed ik, een ander onderkomen gezocht. Een onderwerp is daarom welkom. Het is, zoals u natuurlijk weet, niet de eerste keer dat ik over mijn ellende een werkje schrijf, maar…
-
Eergisteren was het precies twee jaar geleden dat de tumor die zich als een wokkel om mijn stembanden had gewikkeld operatief werd verwijderd. Elf november tweeduizendtwintig. Nog drie jaar voordat ik voor wat betreft de terugkeer van kanker in veilige haven ben. Die elfde november zou het startschot voor een compleet ander leven blijken. Ik…
-
Het was zondagavond. Een uur of elf. Ik zat achter de computer. Colaatje, chippie en iets aan het streamen. Ik weet al niet eens meer wat. Wat ik nog wel weet dat ik opeens begon te trillen. Dat het trillen schudden werd. En dat ik geen controle meer had over het al dan niet bewegen…