Tag: kanker
-
Menno Voorwinde, 11 november 2025 Vandaag wordt Prins Carnaval gekozen. Een traditie die vooral in het zuiden wordt gevierd. Het bier zal rijkelijk vloeien en de meest populaire feestneus mag zich een tijdje in een onooglijk uniform hijsen. Ik heb niks met carnaval. Nooit gehad. Ik gun de mensen in het zuiden des lands hun…
-
Menno Voorwinde, 28 september 2025 Altijd als het (relatief) goed met me gaat, word ik wantrouwig. Tot het pessimistische af. Veel te vaak in mijn leven zijn gunstige conclusies over mijn medische toestand niet meer dan een voorbode voor een snoeiharde val in een plotseling opduikend ravijn geweest. Tijd om me weer eens schrap te…
-
Menno Voorwinde, 13 mei 2025 Gisteren. Het begon allemaal goed. De aanloop naar mijn afspraak voor een PET-scan, en na later bleek ook een CT-scan, verliep als gepland. Ik was vroeg wakker, want ik zag het licht in het aquarium nog niet branden. Die timer staat op zes uur. Mijn twee katten droegen een…
-
Menno Voorwinde, 25 april 2025 De zorgen over mijn ziekteverloop hadden de afgelopen maanden hun sporen achtergelaten bij me. Ze beheersten me zó erg, dat er weinig overbleef voor andere gedachten. Zo was ik compleet vergeten vriendin A. op de hoogte te stellen van wat komen ging. Alleen bloedprikken had ik aan haar doorgegeven. Ik…
-
Ze was er niet gerust op. Ik ook niet. Dus was ik vrijdag, voor de zoveelste keer in de afgelopen vier jaar, te vinden in het Imaging Centre van het AUMC te Amsterdam. Daar zit de Nucleaire Geneeskunde & Radiologie van het ziekenhuis. Apart van de rest. (Je weet het maar nooit met die straling.)…
-
Als je eenmaal behandeld bent geweest aan kanker, breekt een fase aan waarin alles mogelijk is. Ik noem dat Schrödinger’s Kanker, omdat je in die periode moet aannemen dat je het wel én niet hebt. Afhankelijk van het soort kanker, is de levensverwachting ongeveer te bepalen. Hoewel ik daar direct bij moet zeggen dat die…
-
In mijn vorige stukje schreef ik in mijn laatste zin dat ik ‘nu al zin heb in volgende week’. Volgende week was gisteren en het viel vies tegen. In tegenstelling tot vorige week was de wachtkamer bijna leeg. De paar mensen die er zaten leken eerder op mensen die gezellig op visite waren dan op…
-
Er zijn van die momenten dat ik me kerngezond voel. Dat is natuurlijk niet écht zo. Kan ook helemaal niet. Bijna elk lichaamsdeel aan en in mijn lijf draagt de gevolgen van mijn, laten we zeggen, ‘ongewone’ levensloop. Het gehannes met antibioticakuren de afgelopen vier weken heeft daar bovendien nog een extra bijdrage aan geleverd.…
-
Gistermiddag was ik op een feestje waarin werd gevierd dat de schoonzoon eindelijk werkeloos is. De schoonzoon is timmerman. Dat is een ambacht dat hem lief is, maar wat ook zijn minder leuke kanten kent. Precies daar was hij al een tijd geleden aangekomen. Bijna dagelijks was hij nog uitsluitend bezig met dakdekwerkzaamheden. In weer…
-
Terwijl de wereld volledig de weg kwijt is en iedereen ruzie heeft met iedereen, zou je bijna vergeten dat sommigen van ons ook nog een persoonlijk gevecht voeren. Niet tegen een ander, maar tegen ziekte, verdriet, rouw of ander ongemak.
-
“Voorwinde!” Het galmde door de wachtruimte. Heel even stond ik weer op het exercitieplein in Grave. Veertig jaar geleden als net opgekomen soldaat. Die herinnering vervloog net zo snel als-ie kwam en ik stond op en liep naar de roeper. “Dat is lang geleden,” zei hij met een blik van herkenning. “Dat is niet per…